علائم واریس پا در زنان

رگ های واریسی زمانی ایجاد می شوند که دریچه های کوچک درون رگ ها عملکرد صحیح خود را متوقف می کنند. در یک رگ سالم، خون راحت تر به طرف قلب جریان پیدا می کند و با وجود چندین دریچه ی ریز که برای عبور خون باز و بسته می شوند، از برگشت خون جلوگیری می شود. اگر دریچه ها ضعیف یا معیوب شوند، خون می تواند برگردد و در رگ جمع شود. این شرایط در نهایت باعث التهاب و بزرگ شدن رگ و ایجاد واریس می شود. در ادامه خواهیم دانست، آیا علائم واریس پا در زنان با مردان متفاوت است؟

آیا علائم واریس پا در زنان و مردان با هم متفاوت اند؟

رگ های واریسی شرایط شایعی ست که از هر ۱۰ فرد بزرگسال، ۳ نفر را درگیر می کند و زنان بیشتر از مردان ممکن است به آن دچار شوند. اما شیوع بیشتر واریس در زنان دلیلی بر تفاوت علائم آن نسبت به مردان نیست، و علائم در هر دو جنس کاملا یکسان است. عوامل خاصی می توانند احتمال ابتلا به واریس را افزایش دهد، که عبارتند از:

• بارداری

• اضافه وزن

• سن بالا

هر رگی در بدن می تواند واریسی شود، اما رگهای پاها به ویژه ساق پا بیشتر مستعد واریس هستند، زیرا ایستادن و راه رفتن فشار زیادی به رگهای پایین تنه وارد می کند.

علائم واریس پا

واریس های متورم معمولاً در ساق و ران پا ایجاد می شوند. ممکن است به رنگ آبی یا بنفش تیره باشند و از نظر ظاهری اغلب متورم، برآمده یا پیچ خورده هستند. به گفته ی دکتر توفیق جراح و فوق تخصص عروق علائم واریس پا میتوانند موارد زیر را شامل شوند:

• بی حسی پا

• مچ پا و پا دردناک است

• ضربان، خارش و سوزش در پا و مچ پا

• قرمزی، تورم، حساسیت به لمس در اطراف پا و مچ پا

• زخم یا شکستگی پوست در اطراف پا و مچ پا

• پاهای بی قرار یا سنگین و گرفتگی مکرر

عوامل خطر ابتلا به واریس پا

دلایل زیادی می تواند احتمال ابتلا به رگهای واریسی را افزایش دهد که عبارتند از:

• جنسیت

• ژنتیک

• سن

• اضافه وزن

• شغل

• باردار بودن

• مشکلات دیگر

علت ابتلا به رگ های واریسی

در ادامه به دلایل ابتلا به واریس به تفصیل می پردازیم:

۱_ دریچه های ضعیف

درون رگ ها، دریچه های یک طرفه ی ریزی وجود دارد که باز می شوند و به خون امکان عبور می دهند و سپس برای جلوگیری از برگشت آن بسته می شوند. گاهی اوقات دیواره ی رگ ها، کشیده می شود و قابلیت ارتجاعی خود را از دست می دهد و باعث ضعیف شدن دریچه ها می شود. اگر دریچه ها به طور صحیح عمل نکنند، خون ممکن است نشت پیدا کند و به عقب برگردد.

اگر این اتفاق بیفتد، خون در رگ های شما جمع می شود و باعث ملتهب و بزرگ شدن رگ ها می شود. دلیل کشیده شدن رگ ها و ضعیف شدن دریچه رگ ها هنوز به طور کامل مشخص نیست. برخی از افراد بدون هیچ دلیل واضحی به این شرایط دچار می شوند.

۲_ جنسیت

احتمال ابتلا به واریس در زنان بیشتر از مردان است. از نظر محققان این شرایط به این دلیل ممکن است رخ دهد که هورمون های زنان معمولاً دیواره رگ ها را شل می کند و باعث نشت دریچه ها می شود. هورمون ها مواد شیمیایی تولید شده توسط بدن هستند و ممکن است بر اثر بارداری، سندرم پیش از قاعدگی یا یائسگی تغییراتی در این هورمون ها ایجاد شود.

۳_ ژنتیک

زمانی که یکی از اعضای خانواده نزدیک شما واریس داشته باشد، احتمال ابتلای شما به رگ های واریسی بیشتر می شود. این شرایط نشان می دهد که ابتلا به واریس ممکن است تا حدی به دلیل ژن های شما باشد.

۴_ سن

با بالاتر رفتن سن شما، رگها قابلیت ارتجاعی خود را از دست می دهند و همچنین دریچه های درون آنها کار خود را متوقف می کنند.

۵_ اضافه وزن

اضافه وزن فشار زیادی به رگها وارد می کند، یعنی باید برای فرستادن خون به قلب بیشتر کار کنند. این امر فشار زیادی به دریچه ها وارد می کند و باعث می شود بیشتر مستعد نشت کردن باشند. تأثیر اضافه وزن روی ایجاد رگ های واریسی روی زنان بیشتر است. از یک روش محاسبه وزن سالم استفاده کنید تا میزان اضافه وزن خود را چک کنید.

۶_ شغل

برخی از تحقیقات نشان می دهند مشاغلی که نیاز به طولانی ایستادن دارند، احتمال ابتلا به رگهای واریسی را افزایش می دهند. زیرا زمانی که به مدت طولانی می ایستید، خون شما به راحتی جریان پیدا نمی کند.

۷_ بارداری

در طول بارداری، مقدار خون بدن افزایش پیدا می کند تا به پشتیبانی از جنین در حال رشد کمک کند و بنابراین فشار بیشتری به رگ های شما وارد می شود. افزایش سطح هورمون ها در طول بارداری نیز باعث می شود دیواره های عضلانی رگهای خونی شل شوند و در نتیجه احتمال واریس افزایش پیدا کند. همچنین رگ های واریسی زمانی ممکن است ایجاد شوند که رحم شروع به رشد کردن می کند. زمانی که رحم منبسط می شود، فشار زیادی به رگهای ناحیه لگن وارد می کند و گاهی اوقات می تواند باعث واریسی شدن آنها شود. با اینکه بارداری می تواند احتمال ابتلا به رگهای واریسی را افزایش دهد، اما بسیاری از خانم ها متوجه می شوند که رگهای آنها بعد از زایمان به طور قابل توجهی بهبود پیدا می کنند.

در موارد نادر، رگ های واریسی بر اثر مشکلات دیگری ایجاد می شوند که عبارتند از:

• لخته ی خونی قبلی

• التهاب یا تومور در لگن

• رگهای خونی غیرطبیعی

درمان رگهای واریسی

اکثر رگهای واریسی نیاز به هیچ درمانی ندارند، اما اگر درمان ضروری باشد، پزشک شما در ابتدا توصیه می کند تا ۶ ماه در منزل اقدامات خود مراقبتی زیر را انجام دهید:

• استفاده ازجوراب های فشاری

• ورزش منظم

• پرهیز از ایستادن به مدت طولانی

• بالا بردن پاها به هنگام استراحت

در موارد زیر جراحی ممکن است پیشنهاد شود:

• تغییر رنگ پوست در ناحیه رگ ها، اگزمای واریسی یا زخم شدن

• چندین دوره ترومبوفلبیت سطحی

• تجربه ی هموروئید بر اثر رگ واریسی

اگر به متخصص عروق ارجاع داده شده اید، رگهای واریسی به چند روش ممکن است درمان شوند که رایج ترین آنها عبارتند از:

• ابلیشن اندوترمال – درمانی که از حرارت برای مهر و موم کردن رگهای درگیر استفاده می کند.

• اسکلروتراپی – از این درمان از فوم خاصی برای بستن رگ ها استفاده می شود.

• لیگاسیون و استریپینگ – در این روش از جراحی برای از بین بردن رگهای درگیر استفاده می شود.

۱_ اسکلروتراپی فوم با هدایت سونوگرافی

اگر ابلیشن اندوترمال برای شما مناسب نباشد، معمولاً به جای آن درمانی به نام اسکلروتراپی به شما پیشنهاد می شود. در این درمان یک فوم تزریقی مخصوص به رگ های شما تزریق می شود. فوم، باعث زخم شدن رگها و در نتیجه مهر و موم شدن آنها می شود. اگر شما قبلاً دچار لخته ی خون عمیق شده اید، این نوع درمان ممکن است برای شما مناسب نباشند. بعد از اسکلروتراپی، رگهای واریسی شما کم کم شروع به محو شدن می کنند و رگهای قوی تر نقش رگ آسیب دیده را به عهده می گیرند.

۲_ لیزردرمانی درون وریدی

در لیزر درمانی درون وریدی مانند ابلیشن رادیوفرکانسی، یک کاتتر وارد رگ شما می شود و با استفاده از سونوگرافی به جای صحیح هدایت می شود. در این روش، یک لیزر کوچک از درون کاتتر عبور داده می شود و در بالای رگ واریسی قرار می گیرد. لیزر، رگ را گرم می کند و باعث مهرو موم شدن آن می شود. لیزردرمانی درون وریدی تحت بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام می شود. بعد از اتمام رویکرد، شما ممکن است در پاهای خود احساس سفتی کنید و نواحی مورد نظر ممکن است کبود و دردناک شوند. همچنین عصب نیز ممکن است آسیب ببیند اما معمولاً موقتی است.