آیا دیسک کمر درمان دارد؟

دیسک‌ها بالشتک‌های پر از مایع هستند که توسط استخوانی حلقه مانند احاطه شده‌اند و از زیر جمجه تا دنبالچه شما کشیده شده‌اند. دیسک‌ها با قابلیت اعجاب انگیز خود، به شما اجازه می‌دهند خم شوید، بچرخید و انعطاف داشته باشید.

زمانی که یک دیسک از جای خود بلغزد، کشیده شود، پاره شود یا به هر دلیلی آسیب ببیند، اصطلاحا گفته می‌شود که دیسک شما مشکل دارد.

دیسک کمر که می‌تواند در هر قسمت از ستون فقرات رخ دهد، اغلب در قسمت پایین کمر رخ می‌دهد. بسته به اینکه دیسک کمر در کجا باشد، می‌تواند منجر به درد، بی حسی یا ضعف در بازو یا پا شود.

معمولا بسیاری از مردمی که به دیسک کمر مبتلا هستند، هیچ علائمی ندارند. افرادی که دارای علائم نیز هستند، به مرور زمان بهبود می‌یابند. خوشبختانه این بیماری قابل درمان است و در بسیاری از موارد نیاز به جراحی نیز ندارد.

در ادامه علائم، تشخیص و درمان دیسک کمر را بررسی خواهیم کرد.

علائم دیسک کمر

بیشتر مشکلات دیسک در قسمت پایین کمر اتفاق می‌افتند، اما ممکن است در گردن نیز رخ دهند. علائم و نشانه‌ها به محل قرار گرفتن دیسک و اینکه آیا دیسک به عصب فشار می‌آورد یا خیر، بستگی دارد. دیسک کمر معمولا یک طرف بدن را درگیر می‌کند. به طور کلی، علائم دیسک گردن به شرح زیر است:

• درد در بازو یا پا: اگر دیسک کمر شما در قسمت پایین کمر باشد، علاوه بر درد در ناحیه کمر، معمولاً در باسن، ران و ساق پا نیز احساس درد خواهید کرد. همچنین ممکن است در بخشی از پا نیز درد داشته باشید. برای مشکلات دیسک در گردن، معمولاً بیشترین درد را در شانه و بازو احساس خواهید کرد. این درد ممکن است هنگام سرفه، عطسه یا حرکت در موقعیت‌های خاصی به بازو یا پای شما وارد شود. درد اغلب به صورت تیز یا سوزش توصیف می‌شود.
• بی حسی یا گزگز: افرادی که دچار دیسک کمر هستند، اغلب در قسمتی از بدن که عصب تحت فشار دیسک قرار دارد، بی‌حسی یا گزگز را تجربه می‌کنند.
• ضعف: ماهیچه‌هایی که توسط اعصاب آسیب دیده کنترل می‌شوند، تمایل به ضعیف شدن دارند. این اتفاق می‌تواند باعث شود که شما زمین بخورید یا بر توانایی شما در بلند کردن یا نگه داشتن وسایل تاثیر می‌گذارد.

شما ممکن است به دیسک کمر بدون علائم مبتلا باشید و از وجود آن بی‌خبر باشید. در این صورت، تا زمانی که به متخصص دیسک کمر مراجعه نکنید و آزمایشات لازم از شما صورت نگیرد، مشکل شما تشخیص داده نمی‌شود.

علت بروز دیسک کمر

دیسک کمر اغلب در نتیجه ساییدگی و پارگی تدریجی مرتبط با افزایش سن رخ می‌دهد. با بالا رفتن سن افراد، دیسک‌ها کمتر انعطاف‌پذیر می‌شوند و بیشتر مستعد پارگی با فشار یا پیچش جزئی می‌شوند.

اکثر مردم نمی‌توانند علت دیسک کمر خود را مشخص کنند. گاهی اوقات، استفاده از عضلات پشت به جای عضلات ساق و ران برای بلند کردن اجسام سنگین، می‌تواند منجر به دیسک کمر شود. به ندرت، یک رویداد آسیب زا مانند زمین خوردن یا ضربه به پشت علت بروز این مشکل است.

تشخیص دیسک کمر

در طول معاینه فیزیکی، دکتر دیسک کمر شما را از نظر حساسیت بررسی می‌کند. ممکن است از شما خواسته شود که صاف دراز بکشید و پاهای خود را در موقعیت‌های مختلف حرکت دهید تا به تعیین علت درد کمک کنید. پزشک شما همچنین ممکن است یک معاینه عصبی برای بررسی موارد زیر انجام دهد:

• رفلکس‌ها
• قدرت عضلانی
• توانایی راه رفتن

در بیشتر موارد دیسک کمر، یک معاینه فیزیکی و یک سابقه پزشکی تمام چیزی است که برای تشخیص لازم است. اگر متخصص دیسک کمر شما مشکوک به بیماری دیگری باشد، ممکن است یک یا چند تست تصویر برداری زیر را تجویز کند.

تست‌های تصویربرداری

برخی از تست‌های تصویر برداری مورد استفاده در تشخیص دیسک کمر به شرح زیر هستند:

• اشعه ایکس: اشعه ایکس ساده بیرون زدگی دیسکم کمر را تشخیص نمی‌دهد، اما می‌تواند سایر علل کمردرد مانند عفونت، تومور، مشکلات هم ترازی ستون فقرات یا شکستگی استخوان را رد کند.
• سی تی اسکن: یک سی تی اسکنر مجموعه‌ای از تصاویر اشعه ایکس را تهیه می‌کند تا ستون فقرات شما از جهات مختلف مورد بررسی قرار گیرند.
• ام آر آی: در این آزمایش از امواج رادیویی و میدان مغناطیسی قوی برای ایجاد تصاویری از ساختارهای داخلی بدن استفاده می‌شود. از این تست می‌توان برای تایید محل دیسک کمر و مشاهده اینکه کدام اعصاب تحت تاثیر قرار گرفته‌اند استفاده کرد.
• میلوگرام: در این آزمایش قبل از انجام سی تی اسکن، یک رنگ به مایع نخاعی تزریق می‌شود. این آزمایش می‌تواند فشار روی نخاع یا اعصاب را به دلیل دیسک‌های متعدد کمر یا شرایط دیگر را نشان دهد.

درمان دیسک کمر

عمدتا اصلاح فعالیت‌ها برای جلوگیری از حرکتی که باعث درد می‌شود و مصرف داروهای ضد درد، علائم را در بیشتر افراد در عرض چند روز یا چند هفته تسکین می‌دهد. به طور کلی درمان‌های پزشکی ممکن است شامل داروها و عمل جراحی باشد.

داروها هایی که دکتر دیسک کمر تجویز می کند

• مسکن‌های بدون نسخه: اگر درد شما خفیف تا متوسط ​​باشد، دکتر دیسک کمر ممکن است داروهای مسکن بدون نسخه مانند استامینوفن و ابیوپروفن را توصیه کند.
• داروهای نوروپاتیک: این داروها بر پیام‌های عصبی تاثیر می‌گذارند تا درد را کاهش دهند. برخی از این داروها عبارتند از: گابپنتین، پره گابالین و ونلافاکسین.
• شل کننده‌های عضلانی: در صورت داشتن اسپاسم عضلانی ممکن است این داروها برای شما تجویز شوند. آرام بخشی و سرگیجه از عوارض جانبی شایع شل‌ کننده‌های عضلانی هستند.
• مواد افیونی: به دلیل عوارض جانبی مواد افیونی و احتمال اعتیاد، بسیاری از پزشکان در تجویز آنها برای دیسک کمر تردید دارند. اگر سایر داروها درد شما را تسکین ندهند، پزشک ممکن است استفاده کوتاه مدت از مواد افیونی مانند کدئین یا ترکیب اکسی کدون-استامینوفن را در نظر بگیرد. حالت تهوع، گیجی و یبوست از عوارض جانبی احتمالی این داروها هستند.
• تزریق کورتیزون: اگر درد شما با داروهای خوراکی بهبود نیافت، پزشک ممکن است کورتیکواستروئیدی را توصیه کند که می‌تواند در ناحیه اطراف اعصاب نخاعی تزریق شود.

عمل جراحی

تعداد کمی از افراد مبتلا به دیسک کمر نیاز به جراحی دارند. در صورتی که درمان‌های خانگی و فیزیوتراپی بعد از شش هفته نتوانند علائم شما را بهبود بخشند، متخصص دیسک ممکن است جراحی را پیشنهاد دهد. برخی از علائمی که در صورت تدام آن‌ها نیاز به عمل جراحی است، به شرح زیر هستند:

• بی حسی یا ضعف
• مشکل در ایستادن یا راه رفتن
• از دست دادن کنترل مثانه یا روده

تقریباً در همه موارد، جراحان می‌توانند فقط قسمت بیرون زده دیسک را بردارند. به ندرت، کل دیسک باید حذف شود. در این موارد، مهره‌ها ممکن است نیاز به پیوند استخوان داشته باشند.

برای اجازه دادن به فرآیند همجوشی استخوان، که ماه‌ها طول می‌کشد، سخت‌افزار فلزی در ستون فقرات قرار می‌گیرد تا ثبات ستون فقرات را فراهم کند. به ندرت، جراح شما ممکن است کاشت دیسک مصنوعی را پیشنهاد دهد.

در رابطه با سایر شیوه‌های درمانی، می‌توانید با مراجعه به سایت دکترتو می توانید لیست دکتر دیسک کمر تهران و سایر شهر ها را مشاهده کرده و مشاوره دریافت نمایید.