بدتر کردن چیزهای بد: کووید-۱۹ و تأثیر آن بر چاقی کودکان

در نوامبر ۲۰۲۱، NHS Digital داده های جدیدی از برنامه ملی اندازه گیری دوران کودکی انگلستان (NCMP) منتشر کرد. این برنامه نظارتی داده هایی را در مورد وزن و قد کودکان در سال های اول و آخر دبستان جمع آوری می کند و برای درک روند وزن کودکان استفاده می شود.

آنچه داده ها نشان می دهد

مهمتر از همه، این مجموعه داده ها اولین شواهد قوی از تأثیر همه گیری کووید-۱۹ بر شیوع اضافه وزن در کودکان در انگلستان را ارائه می دهد. داده ها چشم انداز تیره ای از سلامت کودکان ارائه می دهند:

• در کودکان، ۲۷.۷٪ بالاتر از وزن سالم، ۱۴.۴٪ چاق هستند (از ۲۳٪ و ۹.۹٪ به ترتیب در سال ۲۰۱۹/۲۰)
• در کودکان کلاس ۶، ۴۰.۹٪ بالاتر از وزن سالم هستند، که ۲۵.۵ چاق هستند (از ۳۵.۲٪ و ۲۱٪، به ترتیب، در سال ۲۰۱۹/۲۰)

این جهش بزرگ در اضافه وزن و چاقی بی سابقه است. سطوح اضافه وزن در کودکان، اگرچه افزایش یافته است، اما در سال های اخیر نسبتاً ثابت بوده است، که بیشترین افزایش قبلاً کمتر از ۱ درصد بود.

نگرانی ویژه افزایش شکاف نابرابری است. کودکانی که در مناطق محروم زندگی می‌کنند بیش از دو برابر بیشتر از کودکانی که در مناطق محروم زندگی می‌کنند به عنوان چاق طبقه‌بندی می‌شوند.

• ۲۰.۳ درصد از کودکان ساکن در مناطق محروم چاق هستند در حالی که ۷.۸ درصد در مناطق محروم زندگی می کنند.
• ۳۳.۸ درصد از کودکان کلاس ششم ساکن در مناطق محروم چاق هستند در حالی که ۱۴.۳ درصد از کودکان ساکن در مناطق محروم چاق هستند.

پشت ارتفاع چیست؟

اقدامات بیمه ای نقش بی چون و چرای عمده ای ایفا کرده است. افزایش وزن با زمان سپری شده در خارج از مدرسه در تعطیلات تعطیلات مرتبط است و در میان افرادی که وضعیت اجتماعی-اقتصادی پایینی دارند بیشتر است. کاهش درآمد و افزایش ناامنی غذایی ناشی از پیامدهای اقتصادی ویروس کرونا و تأثیر از دست دادن دسترسی به کلوپ‌های صبحانه و وعده‌های غذایی رایگان مدرسه برای برخی از دانش‌آموزان نیز ممکن است منجر به تغییر در رژیم غذایی خانواده شود که اغلب با سوءتغذیه به دلیل سلامتی بهتر همراه است. غذا محدود است.

فعالیت بدنی کم؟

ممکن است وسوسه انگیز باشد که این افزایش را به کاهش فعالیت بدنی کودکان در طول قرنطینه نسبت دهیم. و در حالی که فقدان ورزش و حرکت کمکی به مسائل نمی کند، این تمام ماجرا نیست. دکتر جوزف هنسون از دانشگاه لستر توضیح می دهد:فعالیت بدنی فواید زیادی برای سلامت جسمی و روانی به همراه دارد و نقش مهمی در حفظ وزن دارد. در واقع فعالیت بدنی قابل تغییرترین عامل در مصرف انرژی است که می تواند معادله تعادل انرژی را تحت تاثیر قرار دهد. با این حال، بعید است که کاهش فعالیت بدنی به تنهایی منجر به افزایش قابل توجهی در شیوع اضافه وزن در کودکان شود.. “

اگرچه فعالیت بدنی از نظر محرک های افزایش وزن نسبت به رژیم غذایی در درجه دوم اهمیت قرار دارد، اما چالش ارتقای فعالیت بدنی کافی در کودکان همچنان یک نگرانی عمده برای سلامت عمومی است. واضح است که تعطیلی و به دنبال آن تعطیلی پارک‌ها، باشگاه‌های ورزشی و فعالیت‌های فوق برنامه منجر به تغییرات اساسی در برنامه‌های روزمره و فرصت‌های فعالیت کودکان شده است. دکتر جوزف هنسون می گوید:اقدامات بیمه ای داشته است تأثیر منفی بر تعداد کل کودکان و جوانان فعال که قبلاً قبل از همه‌گیری در سطح بسیار پایینی قرار داشت، کمتر از ۵۰ درصد از کودکان دستورالعمل های فعالیت بدنی را رعایت می کنند. حتی زمانی که محدودیت ها فقط اجازه ۶۰ دقیقه ورزش را در یک منطقه محلی می داد، تقریبا ۳۰ درصد از کودکان گزارش دادند که در یک روز معمولی از خانه خارج نمی شوند. به نظر می رسد همه گیری COVID-19 همه عوامل خطر اضافه وزن را تشدید کرده است معمولاً در تعطیلات آخر هفته و در طول ماه‌های تابستان دیده می‌شود، که عواقب جدی برای سلامت جسمانی عمومی کودکان دارد و به طور بالقوه تقاضای آینده برای منابع NHS را افزایش می‌دهد.. “

همه‌گیری مداوم COVID-19 اهمیت محیط‌های ما و دسترسی ما به فعالیت‌های بدنی را به عنوان بخشی از زندگی روزمره برجسته کرده است و مهم است که از طریق رویکردهای سلامت جمعیت کل نگر برای سلامت کودکان به طور گسترده‌تر از آن سرمایه‌گذاری کنیم.

نقش غذا

چندین نظرسنجی نشان داده است که بزرگسالان و بزرگسالان جوان گزارش داده‌اند که تنقلات بیشتری در داخل خانه می‌خورند و این احتمالاً به کودکان نیز سرایت می‌کند. تنقلاتی مانند چیپس و کراکر معمولا کالری بالایی دارند و مواد مغذی کمی دارند. این افزایش گزارش شده در داده های فروش منعکس شده است که افزایش فروش را نشان می دهد. به عنوان مثال، ۱۶۰.۸ میلیون پوند اضافی برای بیسکویت در سال ۲۰۲۰ هزینه شد که افزایش ۵.۵٪ – معادل ۱۴۴ میلیون بسته اضافی، با افزایش مشابه در سایر غذاها مانند کیک مشاهده شد. شرکت های تحویل غذا نیز رشد بی سابقه ای داشته اند. این ممکن است نقش داشته باشد، زیرا اندازه بخش در بخش بیرونی اغلب بزرگتر از بخش های فروخته شده در خرده فروشی ها است، و علاوه بر این، غذاهایی که تا حد زیادی در دسترس هستند تمایل به کالری، چربی و نمک بیشتری دارند، که به طور کلی، نسبت به غذاهای خانگی سالم تر است.

وجه اشتراک اصلی این نوع غذاها این است که تولیدکنندگان سال ها ما را به شدت با پیام های بازاریابی بمباران کرده اند که محصولات آنها را با احساسات کلیدی برابری می کند – راحتی، رفتار و پاداش. جای تعجب نیست که در قرنطینه، و مبارزه برای سرگرمی یا آموزش کودکان، غذا اهمیت جدیدی پیدا کرده است.

صنایع غذایی قطعا از این فرصت تعطیلی استفاده کرده است. در گزارشی از NCD Alliance، صدها روشی که صنعت غذا و نوشیدنی از همه‌گیری برای تبلیغ محصولات خود و استفاده از موقعیت استفاده کرده است – به‌ویژه نوشیدنی‌های الکلی، نوشیدنی‌های شیرین و غذاهای فوق‌فرآوری‌شده فهرست کرده است. اکنون بیش از هر زمان دیگری برای دولت مهم است که قوانین قوی تری را برای محدود کردن بازاریابی غذاها و نوشیدنی هایی که برای سلامت کودکان مفید نیستند، اعمال کند.

این چه معنایی برای آینده دارد؟

با توجه به شیوع بی سابقه اضافه وزن، آیا این امکان وجود دارد که داده های امسال فقط یک تصویر گذرا باشد؟ امسال داده‌های کمتری نسبت به سال‌های گذشته جمع‌آوری شد، اما کار قابل توجهی توسط NHS Digital انجام شده است تا اطمینان حاصل شود که نمونه‌ای نماینده است و برای تعصبات تنظیم شده است.

سوال دیگر این است که آیا داده ها نشان دهنده وضعیت بی سابقه ای است و از آنجایی که کودکان (بیشتر) به مدرسه و سایر فعالیت ها بازگشته اند، آیا می توان انتظار داشت که این گروه از کودکان به وزن کمتری برگردند؟ پروفسور ماری فوترل از دانشگاه کالج لندن فکر می‌کند تا زمانی که داده‌های سال‌های آینده را نبینیم، نمی‌دانیم، اما او به تحقیقات فعلی در مورد مسیر وزن کودکان اشاره کرد. “شواهد مؤکدی وجود دارد که نشان می‌دهد اضافه وزن و چاقی ممکن است در سنین بعدی ردیابی شود، از مطالعات طولی بر روی جمعیت‌های مورد مطالعه در دوره‌های مختلف، اگرچه این بدان معنا نیست که کودکی که دارای اضافه وزن یا چاق در سطح فردی است، همیشه همینطور باقی می‌ماند.

آنچه واضح است این است که شیوع اضافه وزن در کودکان حتی قبل از همه‌گیری به‌طور غیرقابل قبولی بالا بود – به طوری که دولت هدفی را برای کاهش چاقی کودکان تا قبل از سال ۲۰۳۰ به نصف تعیین کرد. اکنون مشخص نیست که آیا این هدف به اندازه COVID-19 قابل دستیابی است یا خیر. وضعیت بد بسیار بدتر است.

اکنون، بیش از هر زمان دیگری، ما نیاز داریم تا از طریق اقدامات مبتنی بر شواهد که به محیط چاق می‌پردازد و به کودکان در هر سن و زمینه‌ای دسترسی پیدا می‌کند و به هر کودکی فرصتی برای رشد سالم می‌دهد، تلاش بیشتری برای اولویت‌بندی سلامت کودکان انجام دهیم.

در سپتامبر ۲۰۲۱، اتحاد سلامت چاقی «تغییر جزر و مد: استراتژی وزن سلامت ۱۰ ساله» را منتشر کرد که ۳۰ توصیه مبتنی بر شواهد را برای دولت‌ها برای مقابله با چاقی و بهبود سلامت بیان می‌کند.